Rétt kona á réttum stað!

"Fötluð, hinsegin kona og öryrki" .. 

Og hvaða hópar voru það sem sexmenningarnir voru að ræða (og hæða)  á Klausturbarnum?  Það er ekki nema von að Báru hafi ofboðið - og varla trúað eigin eyrum. 

Ég trúi ekki á tilviljanir, - og þessari konu, henni Báru hefur verið ætlað að vera stödd þarna til að leiða sannleikann í ljós.  Svo einfalt er það bara! - 

Mér fannst pínku "skondið"  þegar að Sigmundur sagði í einu viðtalinu: "Öl er annar maður" því að ég hef alltaf heyrt þetta: "Öl er innri maður" ..   en svona er hægt að hagræða,  svipað og markalínunni er hagrætt -  hvað er í lagi og hvað ekki er í lagi hvað varðar siðferði. 

Twitter þakkar Báru: Kona ársins

Fólk mun gleyma .....

Stundum er erfitt að átta sig á fólki - og hef ég stundum gripið til orða Maya Angelou "I´ve learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel." Eða, "Ég hef lært það að fólk mun gleyma því sem þú sagðir, fólk mun gleyma því sem þú gerðir, en fólk mun aldrei gleyma því hvernig þú lést því líða." Lilja Alfreðsdóttir hefur afskaplega fágaða og yfirvegaða framkomu og viðmót, og jafnvel þó hún sé í raun með stórar yfirlýsingar, þá eru þær settar fram af yfirvegun og um leið einlægni sem gera hana trúverðuga. Á sama hátt - eru aðrir sem geta talað og talað og eiginlega sama hvað þeir segja, þá eru þeir "ósympatískir" .. (veit ekki orðið á íslensku). -- Það væri hægt að mótmæla þessu máltæki Maya Angelou og segja, annað fólk á ekki að hafa áhrif á líðan okkar, það er allt undir okkur sjálfum komið. En kannski "á" það að vera svoleiðis, en við erum líka svo tengd - við mannfólkið hvert öðru að við hreinlega höfum áhrif, ... og þá er gott að skoða sjálfan sig og pæla hvort við séum að gefa góða strauma út í andrúmsloftið eða slæma? - Það er reyndar löngu sannað að það sem hefur mest áhrif á fólk eru ekki orðin eða verkin, heldur viðmótið! - Maya Angelou vissi þetta og nú vitum við þetta líka!

„Þeir eru ofbeldismenn“

Eins og Pandóru box hafi verið opnað ...

Ég veit ekki hvort það er rétt að "mjólka" þetta mál svona út í hið óendanlega. Það eru kostir og gallar við það. Auðvitað þarf að opinbera "siðgæði" fólks sem á að vera fyrirmyndir og eru við stjórn, en ég veit ekki með alveg hvort að aðferðafræðin sé rétt? - Er þetta ekki það sem kallað er "Public shaming" .. ? Svipað og gapastokkur var notaður í gamla daga og fólkið haft að aðhlátursefni á torgum? - Michelle Obama, fyrrverandi forsetafrú Bandaríkjanna talaði um að þegar einhver leggist lágt, þá ættum við að rísa hátt og ég er sammála henni. Hvernig myndum við meta svona leiklestur? - Er það hátt eða lágt? En vegna fyrirsagnarinnar um Pandóru boxið: Seifur sendi Pandóru til jarðarinnar með öskju fulla af plágum og böli. Af eðlislægri forvitni opnaði Pandóra öskjuna og hleypti öllum plágunum út. Það eina sem varð eftir í öskjunni var vonin. Eigum við ekki bara rétt að vona að þessum plágum og böli fari að linna, svo að vonin fái litið dagsins ljós? -

Í beinni: Samtalið á Klaustri

"Blessa forseta vorn, ríkisstjórn, löggjafarþing og dómstóla"

Fyrirsögnin er tekin úr handbók presta; Almennri kirkjubæn, en mér sýnist ekkert veita af henni þessa dagana.

Reyndar lít ég á Guðna forseta sem blessun fyrir íslenska þjóð, svo yfirvegaður og hófstilltur sem hann er í öllu sínu fasi, en um leið finnur maður að hann er ekki tilbúinn að gefa eftir þegar kemur að siðferðismálum. -

Það var hálfgerð heilun að horfa á viðtalið við hann í Silfri Egils fyrr i dag, eftir það sem á undan var gengið og kannski svolítið "móteitur" við því sem var búið að úða yfir landann undanfarna daga.

Ég er þakklát fyrir okkar góða forseta.

Forseta Íslands ofbauð ummælin

Sigmundur vinsamlega hættu ..

Ég vil helst ekki fylgjast með svona leiðinlegum fréttum, alveg eins og ég vil forðast hávaða frá flugeldum og mengunina sem fylgir þeim.

En stundum er eins og það sé engin leið að komast undan, - nema einangra sig. -

Ég held að ég hafi aldrei þurft eins mikið á Þjóðsöngnum að halda eins og í kvöld í lok fullveldisþáttar Berglind Festival, - það var komin yfir mig einhver skömm að vera Íslendingur, án þess að hafa áttað mig á því fyrr en í kvöld. -

Vá hvað þjóðarsálin er særð, - vinsamlegast stigið til hliðar þið þarna "hrekkjusvín" sýnið auðmýkt og sýnið smá snefil af manndómi. Ykkur er tíðrætt um hvað allt er erfitt fyrir flokkinn ykkar, fjölskyldurnar ykkar o.s.frv. - en það sem er erfitt í þessu máli eruð þið sjálfir. 

Sigmundur Davíð - ekki bara senda  "hina" í leyfi - þú ert höfuðið og eftir höfðinu dansa limirnir.   Vinsamlegast hættu,  fyrir íslenska þjóð og orðspor okkar. 

 

Hefði átt að stöðva samsætið

Vinkona

Hún vakti mig með léttu banki á rúðuna.
Ég vissi að hún var fyrir utan,
svo ég sveipaði utan um mig morgunsloppnum
og opnaði út í garð ..
Þar var hún svo unaðsleg og fersk ..
Ég andaði ilmi hennar að mér ...
Hún strauk mér ofurblítt um vangann,
eins og henni einni er lagið -
og snerting hennar færðist niður á bringuna
Ég fann vel fyrir henni og varð rök ..
Já svona er að eiga vinkonu
sem heimsækir mig á hverjum degi
nær undantekningalaust ...
Þessi vinkona heitir Rigning ..

Hellirigning í kvöld

Þetta er spurning um breytta heimsmynd og jafnvirði kynjanna.

Ég er prestvígð kona og skrifaði undir þessa áskorun, þó ég eigi enga frásögn sem fylgir. Ég tengi samt við nokkrar þeirra. Að gefnu tilefni skrifaði ég eftirfarandi pistil á Facebook í morgun, en nú læt ég hann fylgja þessari frétt, því mér þykir það sjónarhorn sem ég varpa fram mjög mikilvægt.

Þegar við upplifum erfiða lífsreynslu - miðum við alltaf við okkar eigin upplifun en ekki annarra. - Ef að Siggi missir fingur, - segjum við ekki við hann, - "Uss þetta er ekkert, hann Kalli á móti missti nú alveg heilan fót" .. Nú eða ef að hún Sigga greinist með frumubreytingar, - sem er henni áhyggjuefni, þá segjum við ekki við hana, "Uss, hún Kolla er með krabbamein á lokastigi" .. Það sama á við um málin sem lögð eru fyrir í #Metoo bylgjunni. - Sumt virkar ósköp "saklaust" kannski miðað við það versta, en það er upplifun hverrar og einnar sem skiptir máli, og það er mikilvægt að gera ekki lítið úr henni. - Við erum afskaplega misjöfn - og það má líka segja að samanburður er hreinlega rangur í svo mörgu; - það getur verið jafn mikill sigur fyrir eina manneskju að ganga upp á Arnarhól og fyrir aðra að ganga á Esjuna. Hver og einn miðar við sjálfan sig.

- Metoo var kannski í upphafi einungis tengt kynferðislegri áreitni, - en er orðin bylgja sem hreinlega vinnur að því að upplýsa um það sem konur verða fyrir eingöngu vegna kynferðis. "Vegna þess að þú ert kona get ég sagt þetta við þig eða um þig, eða gert þetta við þig" .. Þessi framkoma er bæði viðhöfð af konum og körlum, gagnvart konum.

Þetta er ALLS ekki stríð karla og kvenna, - því að þessi ómenning - að líta ekki á kynin sem jöfn að virðingu bitnar bæði á körlum og konum. - Sumir karlmenn vilja bara alls ekkert þurfa að bera meiri ábyrgð eða vera sterkari en konur - vilja að það sé í lagi ef þeir gráti - séu viðkvæmir - o.s.frv. - Þeir mega vera "vulnerable" Það er enn í ómenningunni okkar að hlæja t.d. að karli sem er beittur ofbeldi af konu. - Það er í bröndurum, auglýsingum o.fl.

- Ég held að sjálfsvíg ungra karlmanna séu m.a. afurð þeirra ómenningar að við lítum ekki á kynin sem jöfn. Þeir afbera síður að viðurkenna að þeir séu veikir, þeim líði illa o.s.frv. - Eitt það sterkasta sem fólk gerir er reyndar að viðurkenna veikleika sína, og þá enn sterkara fyrir karlmenn miðað við það samfélag sem við búum við í dag.

Auðmýkt er styrkleiki.

En svona þegar upp er staðið, erum við öll í þessu saman - að breyta heimsmynd og hugarfari - þannig að við berum virðingu fyrir okkur sjálfum sem tilfinningaverum og manneskjum, og að sama skapi fyrir öðrum, körlum jafnt sem konum! -

Ást og Friður - elska til allra - og þegar allt er komið upp á yfirborðið - allur sannleikurinn þá er heilunin fólgin í viðurkenningunni og fyrirgefningunni. 

Stakk tungunni upp í hana

Við erum að breyta menningu - en ekki leita að sökudólgum ..

Þegar sögurnar fara að streyma - sögur um áreitni og ofbeldi, þurfum við að hugsa um tilgang frásagnanna og hvað við ætlum að gera með þær. -

Mér er sérstaklega hugsað til þess út frá setningunni: "When the blaming game stops - the healing begins".. Eða "Þegar ásökunum linnir hefst batinn" ..
Í framhaldi af því er mikilvægt að átta sig á því að frásögur beinast hér ekki að nafngreindum mönnum, þannig að það er ekki stóra markmiðið að ásaka, heldur að sjá, skilja og viðurkenna vandann. Eða greina hann.

Hver er vandinn? Vandinn er valdahalli og vandinn er í menningu sem hefur verið samþykkt of lengi. Orsakir liggja í uppeldi okkar - hvað er í lagi og hvað ekki. Heimurinn er að breytast - og það sem áður þótti "í lagi" er bara ekki í lagi í dag. Einu sinni þótti t.d. í lagi að rasskella börn, og var það flokkað sem uppeldi en ekki ofbeldi. Nú viðurkennum við það sem ofbeldi. Þó ég segði frá því að mamma hefði rassskellt mig, væri ég ekki að ásaka hana, það var bara partur af tíðarandanum. -
Við erum í raun öll þolendur ákveðinnar hefðar sem er kölluð feðraveldið, - sem er kúltúr þar sem faðirinn er yfir. Hluti af því að stofna kvennakirkju var til að velta þessu feðraveldi og Guð var kölluð "Hún" eða "Móðir" í stað "Hann" og "Faðir" - Það er bæði jafn rétt því auðvitað er Guð hvorki karl né kona.

Hvað gerum við með þetta allt? Jú við hljótum að taka höndum saman, - sleppum því að vera dómhörð, skoðum jafnvel okkur sjálf, - hvort að við höfum einhvern tímann beitt ofbeldi eða verið með áreitni í skjóli valds okkar.

Nú eru karlmenn að koma fram og gefa yfirlýsingar - sameiginlegar um að taka ábyrgð og finnst mér það frábært og það hlýtur að vera tilgangur alls þessa. -
Læknum þetta mein og breytum heimsmyndinni með kærleika - virðingu og vinarþeli, því að þegar upp er staðið erum við EITT.

KJARNINN:
Höfum þetta í huga - að batinn hefst þegar ásökunum linnir, - með því að segja sögur af kynferðislegri áreitni og ofbeldi erum við ekki að ásaka, heldur bara að sýna "sárið" til að lækna það.
Þegar fólk sýnir sárið, þá segjum við ekki "úss þetta er ekki neitt - ég meiddi mig nú einu sinni miklu meira - eða álíka" - við sýnum samkennd og virðum tilfinningar og upplifun hvers og eins.
Gerum þetta SAMAN.

Vilja vita hverjir dónakallarnir eru

Ábyrgðarleysi hverra?

Þetta minnir mig á skilnaðarmál.   Eiginmaðurinn var búinn að vera óheiðarlegur og halda framhjá og konan óskar eftir skilnaði. -   Hann kallaði hana ábyrgðarlausa. -  

En nóg um það.  -  Það sem mér finnst um þetta mál: 

Skjótt skipast veður í lofti, - ríkisstjórnin fallin og hvað svo? -

Það má horfa til þess sem gerðist á Sólheimum á þessu ári,

þar fór stjórnarformaður frá eftir að ung kona, sjálfboðaliði - sagði frá

"ástarsambandi" þeirra, í kjölfarið hrökklaðist sonurinn,

framkvæmdastjórinn frá - enda hafði hann hlotið mikla gagnrýni

(og vissi af sambandi föður síns við unga sjálfboðaliðann). -

Margir vildu fagna og gleðjast, EN því miður höfðu þeir feðgar

talað starfsemina þannig upp í langan tíma að fólk hélt að þar

væri allt í himnalagi - þrátt fyrir raddir margra fyrrverandi starfsmanna. -

Það var því miður ekki rétt, því Sólheimar berjast í bökkum fjárhagslega -

ekki síst vegna stórundarlegrar forgangsröðunar í að byggja hús og vera

í einhvers konar útrás með alls konar framleiðslu, og framtíðarsýn

sem fól í sér m.a. að búa til eitthvað "spa" í staðinn fyrir gömlu góðu

sundlaugina.

Kjarninn - sem átti að þjóna, fólkið sjálft íbúarnir - sem áttu að fá þjónustuna

urðu útundan. Það var EKKI því fólki sem þó var á plani að kenna, auðvitað ekki,

heldur - þessari fyrrnefndu forgangsröðun. Nú er verið að bjarga því sem bjargað

verður - kaffihúsið Græna kannan sem var stækkað í tíð fyrri sjótnarformanns og framkvæmdastjóra er nú lokað. - Fengin var kona til að þrífa upp "skítinn" eftir

þá feðga. - Það er ansi mikil hætta á þeir muni segja: "sjáið hvað allt gengur

illa þegar við erum ekki lengur" .. EN .. það er hægt að sjá samanburðinn við þessa ríkisstjórn sem er núna. - Fólkið - kjarninn - hefur skort þjónustu, svo talað

er um "sveltistefnu" ... og það í góðæri? - Hvers vegna? - Heilbrigðisþjónusta

og menntun barna okkar hefur liðið fyrir bruðl í eitthvað allt annað. Ójöfnuður er svakalegur. Þeir sem hafa meiri peninga fá meira - alls konar bætur aftur í

tímann o.s.frv. Hvað er best í þeirri stöðu sem er í dag? Annar flokkur? -

Ég trúi því ekki.

 

Ég myndi vilja sjá einhverja konu/ karl eða teymi  - eins og hana Auði sem

var fengin til að koma til Sólheima - koma að málum og "taka til" ..

það er þó langt í frá öfundsvert hlutverk.

 

Síðast en ekki síst má ekki gleyma þessum "þúfum" sem veltu stóru hlassi.

Eða "dropunum" sem fylltu mælinn. Það má ekki gleyma ungu konunni sem þorði að

koma fram í fjölmiplum og segja frá því að 70 ára stjórnarformaður væri ástmaður hennar -

hver hlúir að henni í dag? 

Það má heldur ekki gleyma, í gleðinni yfir því að ríkisstjórn sé fallin, að enn eru

mál óleyst. Enn er fólk í ótta og óvissu um að vera sent í annað land, fólk

sem þráir ekkert heitara en að eiga skjól á Íslandi - og enn eru undirskrifuð

plögg um uppreist æru barnaníðinga. - Munum kjarnann sem er fólkið - og nei

það er ekki bara íslenska fólkið - það er ALLT fólk,

 

"Fátt er svo með öllu illt að ei boði gott" .. og nú þurfum við að vera raunsæ og skoða

hvaða "tækifæri" eru framundan. Ég styð manngildissjónarmið fyrst og fremst.

Við þurfum að koma niður á jörðina og fara að virða það sem kom fram á

þjóðfundi hér um árið og það er það að vera HEIÐARLEG. Óheiðarleiki og

leyndarhyggja eru ávísun á fall. Þegar byggt er á sandi þá kemur húsið

til með að falla. Í öllu þessu - þá er samt svo gott að muna að láta ekki

þau sem við erum ósammála eða erum reið út í - kalla fram hið versta í okkur,

þá er það fólk enn við völd. Förum í verkin með kærleika - og allra síðast

og alls ekki síst: Verum sjálf breytingin sem við viljum sjá á Íslandi.

Erum við tilbúin? -

„Stórkostlegt ábyrgðarleysi“

Hvar er umhyggja yfirvalda og ríkisstjórnar?

IKEA, Bláa lónið og nú Skinney Þinganes, - ég er ekki búin að heyra af fleirum.  Þessi fyrirtæki eru auðvitað að hugsa um hag sinn starfsmanna, eða þeir sem þar ráða.  En auðvitað þurfa fyrirtæki líka að hugsa um eiginn hag,  og allir góðir stjórnendur vita að ef að starfsfólk er óöruggt á einhverju sviði, t.d. kvíðir því að vera húsnæðislaust, eða hreinlega ER húsnæðislaust,  þá er starfsmaðurinn ekki eins góður, nu eða þá að hann leitar þangað sem húsnæði er að finna. 

Lykilorðið nefndi ég hér að ofan en það er orðið UMHYGGJA.  Hvað ef landið væri eitt stórt fyrirtæki.  Hvað ef að þeim sem stjórna og forgangsraða fjármunum þætti vænt um fólkið í landinu.   Myndi ekki vera forgangsraðað þannig að fólk hefði í sig og á? -  Væri ekki forgangsraðað þannig að fólk hefði öruggt þak yfir höfuðið?   Væri ekki forgangasraðað þannig að það væri aukið fjármagn til heilbrigðis- og menntamála? - 

Ég auglýsi eftir umhyggju yfirvalda! 

Það getur verið mjög tvíbent að vera háður vinnuveitanda sínum, - hvað ef fólk vill hætta t.d. hjá IKEA?  Lendir upp á kant við yfirmann vegna skoðanaágreinings og er jafnvel sagt upp? -  Hvar stendur fólk þá? -   Fær það að halda íbúðinni?   Varla.  

Í gamla daga voru "húsbændur og hjú" - Stórbændur og svo minni býli - voru það ekki kallaðar hjáleigur? -  Vald ákveðinna aðila er aukið.  Vald þeirra sem eiga fyrirtæki og þeir næstum "eiga" líf fólksins og þannig rýrnar frelsi einstaklingsins. 

Þetta er allt af sama meiði - þessi stefna að hrekja fólk í fang annars fólks.   Sumum er fært vald og aðrir eru af-valdaðir.   

Valdið er hjá fólkinu sem stýrir t.d. góðgerðarsamtökum eins og fjölskylduhjálp, einkarekinni heilbrigðisþjónustu og nú hjá eigendum fyrirtækja sem byggja íbúðir fyrir fólkið.  Jú, örugglega af umhyggju,  en fyrirtæki eru gerð - ekki sem hjálparstofnanir heldur til þess að græða.  

Það er bara eitthvað rangt við þetta - þetta eykur ójöfnuð og við hljótum öll að vilja jöfnuð.  Ef við viljum að hver einstaklingur geti borið höfuðið hátt þá á hann ekki að þurfa að standa í röð og bíða eftir að honum sé réttur plastpoki með mat,  hann á ekki að þurfa að segja "Já HERRA" eins og þræll við vinnuveitanda sinn í ótta við að missa húsnæði ef hann stendur sig ekki í vinnu, og hann á ekki að þurfa að eiga þykka bankabók til að fá læknisþjónustu.  
 

Hvað segir Guðni forseti?  Hvað segir sagan?   

Byggir undir starfsmenn á Höfn