Allur missir er breyting, - dauðsfall, skilnaður, atvinnumissir, húsnæðismissir o.s.frv. ..

Þegar við missum þá er það óhjákvæmilega breyting, - eitthvað sem var er ekki lengur.  

Við getum gengið í gegnum sorg, misjafnlega mikla við allan missi.  Við getum í flestum tilfellum ekki stjórnað missinum, eða því sem gerðist. -  En við getum svolítið valið nýju brautina.  Breyting þýðir að það kemur ný braut.   Hvert stefnum við eftir missi? -  Það er kannski mikilvægast af öllu að staðna ekki og festast ekki í því sem var, þó það sé sjálfsagt að líta yfir farinn veg. -

Nýja brautin getur verið með fullt af "tilfinningapollum" - sem við þurfum að vaða, ef þeir eru stórir, einherja getum við hoppað yfir. - Ef við forðumst þá, er hætta á að breytingin kenni okkur ekki neitt, þ.e.a.s. við náum ekki að þroskast af henni.  Við víkkum tilfinningalegu víddina okkar, eða þekkinguna og þroskann við að finna til.  

Margir óttast breytingar, vegna þess að það býður þeirra óvissa.  Þeir þekkja brautina sem þeir eru á, en núna er bara eitthvað nýtt. -  Ef við förum skref fyrir skref, og göngum áfram - og förum í gegnum tilfinningapollana þá munum við komast áfram.  

Ég setti hérna undir sama hatt allan missi,  en auðvitað eru ákveðnar tilfinningar meira uppi á borðinu við einn missi en annan.

Við einn missi er e.t.v.  höfnunartilfinning og skömm sterkustu tilifinningarnar.  Við annan eru það vonbrigði, reiði og doði.   Sorg er yfirskrift þessa alls.  Sorgin við missa eitthvað sem var.  

Sem betur fer eru nú ekki bara vondar tilfinningar við breytingar, - en það fer eftir eðli þeirra.  Breytingar geta verð tækifæri til að endurnýja sjálfan sig.  Þannig að þær geta verið okkur dulbúin gjöf. -   Það er þá bara ef við leitum í átt að bata og sátt.   Ef við hins vegar festumst í reiðinni, eftirsjánni - eða jafnvel hefndarhug,  þá höfum við fallið á þessu lífsins prófi.

Þau geta verið býsna grimm og erfið. -  En við höfum val.  

Það sem er í boði, er að vera á Hótel Jörð.  Önnur Hótel eru ekki í boði.   Það er undir okkur sjálfum komið hvernig við gerum vistina sem bærilegasta.  Sumu fáum við ekki ráðið, en mörgu fáum við ráðið.

Veljum vel fyrir okkur.  Veljum okkur nesti fyrir gönguna og ferðafélaga. 

"Þó ég fari um dauðans skugga dal"  (sem er ein þýðing á línu úr 23. Davíðssálmi) en "dauðans skugga dalur"  er lífið sjálft.  Við erum í göngu um lífið sem er í skugga dauðans.   Við yrðum alveg brjáluð úr ótta ef við værum stöðugt að pæla í því að við gætum dáið, - en það er svosem að eina sem við getum verið alveg viss um að gerist einn daginn. -   Við göngum bara, - og það er mjög gott að ganga bara og vera ekki að óttast heldur um allan annan missi, - eða óttast breytingar.  Enginn ferðafélagi er verri en óttinn. -  

Að ferðast í trú, og með trú er dásamlegt.  Vitandi það að allt fer vel - að lokum.  Ef það er ekki að fara vel hjá okkur,  eru það ekki lokin. -

Höfum trú - höfum elsku.  

Þá er okkur ekkert að vanbúnaði.  Það koma breytingar.  Við missum.  Sumir missa mikið, aðrir minna. Skólinn er mismunandi erfiður.  -

Sú sem þetta skrifar, er komin með fimm háskólagráður (eins og Bjarnfreðarson ;-))  í skóla lífsins, og þetta er mín reynsla.  Það er að ganga í trú, gleði og kærleika og fara með friði.

Ég kann ekki betri ráð, þau hafa reynst mér vel.

 

 

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 26.9.2014 kl. 06:08]

Sæl Jóhanna mín! Það tók tímana ¨tvo¨að manna sig upp í að lesa pistil þinn,með þessari fyrirsögn. Datt í kafla lífs míns, er ég fylgdi “frænda” mínum til grafar fv.tengdapabba þínum. Lífsins ganga er jú mismunandi erfið hjá einstaklingum. - Fór fyrir 2 árum á kvöldsamkomur í Lindarkirkju,fyrir áeggjan sonar míns,þær voru virkilega góðar,einnig skemmtilegar og söngurinn hreint afbragð. - Guðfræðingar viðurkenna að Biblían sé á köflum torskilin og ég fæ aldrei trúverðuga skýringu á fullyrðingum sem mér finnst rekast á aðrar. Þá er ég haldin einhverri stórmennsku,þegar mér finnst ég skilja guð á minn einfalda hátt.-- Mér skyldist á Kristjáni Þór að þú verðir með (fyrirlestur!?) í samkomum í Lindarkirkju í vetur,sjáumst, Mb.Kv.

[Jóhanna Magnúsdóttir, 26.9.2014 kl. 10:22]

Sæl og blessuð Helga,

Ja - heimurinn er lítill á Íslandi :-) ..

Jú jú, ég á að vera með fyrirlestur á námskeiðinu "Sjálfbær hamingja" - skil vel að Biblían (eða það sem þar stendur) þar er líka allt fullt af mótsögnum og þversögnum, þó sumir vilji alls ekki viðurkenna það.

Takk fyrir athugasemdina þína, og sjáumst ;-)

Kær kveðja, Jóhanna