Í kjörþyngd með meðvitund og kærleika ...og Surrender með Eckhart Tolle

Hvað er það sem veldur því að manneskja sem er komin langt yfir hættumörk hvað offitu varðar og  búin  að fá að heyra það hjá læknum og næringafræðingunum að hún sé að  auka líkur á dauðsfalli heldur áfram að borða það sem fitar hana enn meira?  Hún veit yfirleitt alveg hvað það er sem er að auka á þyngdina, en samt ...  (sjá nánar hér um samband offitu og sjúkdóma). 

Það eru örugglega margar ástæður; 

• Leiðindi?
• Einmanaleiki?
• stress?
• vonbrigði?
• skömm?
• sektarkennd?

Maturinn er huggun, flótti, deyfing ... á hverju?

Fixið er fljótt að brá af og hvað situr þá eftir? skömm, sektarkennd, samviskubit, vonbrigði, leiðindi, einmaleiki...  - já vegna þess að þetta er fixið í núinu en ekki að vera í Núinu -  þetta er fjarvera frá sjálfum sér, og já, fjarvera frá lífinu sjálfu. - Hvað er það í lífinu sem veldur þessu, hvenær gerðist það og af hverju hættir það ekki, - jafnvel þó að það séu komnar fjölmargar góðar ástæður til að vera ekki á flótta, - fjölmargir góðir hlutir til að þakka fyrir? ..  

Ég hef beðið konurnar sem eru í námskeiðinu hjá mér að næst þegar þær fá "The craving"  löngunina til að hlaupa í nammipokann, súkkulaðið - eða hvað það er sem veldur þeim fíkn, að setjast niður og taka á móti henni og upplifa hvaða tilfinningar koma þegar fíkninni er ekki sinnt.  Leyfa tilfinningunum að koma, en ekki flýja, hugga né deyfa -  fara í gegnum upplifunina - leyfa henni að koma og fara í gegnum þær - síðan kveðja þessa tilfinningu með kærleika .. og halda áfram þaðan. 

Auðvitað gildir þetta líka um það þegar að við borðum þrátt fyrir að vera orðin södd, - þegar við borðum þannig að okkur verkjar (jólin t.d.) 

Hvaða tilfinning eða tilfinningar voru þarna á ferð?  Af hverju dugar ekki það sem við höfum? 

- tómleiki - leiði - kvíði - ... hver sem tilfinningin er, þá er þarna um einhverja sorg að ræða og við förum síðar nánar í að skoða hvaðan tilfinningin kemur.  Við vinnum með orsakir .. 

Þegar við erum börn þurfum við á elsku og umhyggju að halda, - mörg börn eru því miður vannærð að því leyti. Ekki vegna þess að þau eiga ekki velviljaða foreldra, heldur eiga þau kannski foreldra sem kunna ekki betur og gera e.t.v. eins og þeirra foreldrar gerðu.   Þegar börnin gráta fá þau e.t.v. huggun með mat, sjónvarpi eða annarri afþreyingu.  Þau fá líka verðlaun með mat, sjónvarpi eða annarri afþreyingu. 

Grátandi barn veit kannski ekkert af hverju það grætur, - stundum er það svangt - þarf dudduna sína, en aldrei sakar að hugga, gefa því e.t.v. faðmlagið sem það er að kalla eftir.   

Þegar þessi sömu börn verða fullorðin, - hvort sem um er að ræða matarfíkla, eða bara einhvern sem á í stríði við mat,  þá hegðum við okkur eins, við huggum okkur eða verðlaunum með mat eða öðru sem við lærðum frá bernsku. 

Þegar við erum "góð" við okkur - erum við stundum vond við okkur, því að við erum að fá okkur "fix" en erum ekki að vera góð við líkamann. 

Það er verið að fylla upp i einhver holrými, holrými, tllfinningapoka sem ætti frekar að fylla með væntumþykju og kærleika. 

"SURRENDER" ..   "Gefstu upp - viðurkenndu vanmáttinn"  .. það er öðruvísi að "gera ekki neitt" - sitja með SJÁLFUM SÉR ...  upplifa stund og stað - en það er góð leið til sjálfsþekkingar .. og sjálfsþekking er undirstaða þess að vita okkar raunverulega vilja og í framhaldi af því að upplifa lífsfyllingu .. 

Ef við treystum okkur ekki til þess erum við að veita viðnám, - við erum að veita tilfinningunum okkar viðnám. Við finnum fyrir einhverri tilfinningu sem kemur flæðandi yfir, - kannski frá maganum (enda tilfinningarnar oft að kalla þaðan og þar finnum við t.d. kvíða). 

Semdu frið, hættu stríðinu - settu fram friðarfánann - fórnaðu höndum .. og taktu á móti því sem koma skal ..  Taktu ákvörðun, veldu þitt líf, þínar tilfinningar - en ekki láta utanaðkomandi fortíðardrauga, fólk, mat eða hvað sem er stjórna þér  ..   taktu ákvörðun um þína hamingju, um þitt líf.. 

Ef þú vilt vita meira um námskeiðið - kíktu þá á síðuna, - eða hafðu samband við mig, [e-mail]   - ath! .. sambandið okkar við mat, er aðeins ein birtingarmynd af sambandi okkar við lífið.  Það má tala um að komast í "andlega kjörþyngd" - ná jafnvæginu til að komast í meðalhófið. 

Við þurfum að samþykkja okkur sjálf, virða okkur sjálf, viðurkenna okkur sjálf - fyrirgefa okkur sjálfum.  Þannig komumst við áfram - en sitjum ekki föst í leðjunni - reiði, örvænting, skömm heldur okkur þar ...  upphafið er að játast og samþykkja Núið .. 

Jákvæð andleg næring eykur löngun á jákvæðri líkamlegri næringu .. 

Eins og elskulgur vinur minn og einn af lærimeisturum segir: "Viðnám skapar vandræði" ..  og þar með talið viðnámið á eigin tilfinningum ..  - Leyfðu þeim að koma og flæða í gegn.. 

Þegar þú ferð að leyfa þeim að koma kemur líka lífið ...  

Svo er voðalega gott að hlusta á Tolle -  ..  

 

 

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 21.10.2011 kl. 10:20]