LANDLÆKNIR - Íslendingar næstfeitastir á Vesturlöndum - Setjum fókusinn á Lausnina - en ekki Vandamálið ....

Í fréttum var þetta helst:

Íslendingar eru orðnir næstfeitastir á Vesturlöndum.

Íslendingar eru yfirleitt ágætlega upplýstir um hollustu, vita hvað er gott fyrir þá, en fara ekki eftir því. 

Margir fara í kúr, eftir kúr, eftir kúr .. Þurrka upp sama pollinn aftur og aftur og aftur ...

En fókusinn hefur verið of lengi á afleiðingar eins og í flestum málum okkar Íslendinga.  

Samt þekkjum við lögmál Orsaka og Afleiðinga. 

"The Law of Cause and Effect" -  

Ef við skoðum ekki orsökina, þá er hættan sú að við endurtökum sömu mistökin aftur og aftur og aftur og aftur ..... 

Lausnin er eins og myndin gefur til kynna:  LOVE - ÁST eða KÆRLEIKUR 

Íslendingur er samsettur úr líkama, anda og sál. 

Við þurfum að næra alla þessa hluta og næra þá vel - með ÁST 

Í raun vantar Íslendinga meiri ÁST á lífinu, - að upplifa að lífið sé þess virði að lifa því - 

Við getum haldið áfram að þurrka upp polla allt okkar líf,  polla sem koma aftur og aftur ... 

Við getum þurrkað þá upp með duftkúrum, með því að vigta mat, með því að telja kaloríur,  en er það ekki svolítið þreytandi og endumst við í því fyrir lífstíð? -

(Athugið að umgengni okkar við mat er aðeins birtingarmynd af því hvernig við tæklum næstum allt annað)

Við vitum af pollunum og við vitum að það er hætta á því að ef við þurrkum ekki upp pollana þá verða þeira að stöðuvatni sem við gætum drukknað í. 

Horfum á orsökina fyrir því að pollurinn myndast - hvar lekur og hver getur stöðvað lekann? 

Kannastu við eitthvað af þessu? 

• Ég er að drepast úr hungri, maginn kallar á mat en ég a) sleppi því að borða því ég er í megrun eða b) fæ mér sykur til að róa hungurtilfinninguna -
• Ég er södd en ég borða meira eða fæ mér snakk eða nammi vegna þess að a) mér leiðist b) ég þarf á huggun að halda c) það var einhver leiðinlegur við mig d) ég hef ekki hugmynd af hverju ég borða! ..
• Ég missti meðvitund og borðaði allt suðusúkkulaðið sem ég ætlaði að baka úr

Þetta eru bara fá dæmi um hvernig pollarnir verða til - og svo vaknar Íslendingurinn upp við vondan draum - og fer að þurrka upp polla;  Fer í  "átak" "kúr" "megrun" .. í X langan tíma þar til gólfið er þurrt.  Svo byrjar það aftur: 

Drip, drip, drip ... Íslendingurinn er svangur, hann langar í eitthvað ... 

Tilfinningatómið hefur ekki horfið, það er enn til staðar og því þarf að fylla aftur í holrýmið .. það þarf meiri huggun og það þarf að leggja meira á flótta undan leiðindunum ..  Þetta er vítahringur .. 

Ef Íslendingur elskar sig, þykir vænt um sig og vænt um lífið þá stundar hann ekki sjálfskaðandi hegðun.  Hann semur frið og hættir stríðinu við mat.   

Íslendingur sem elskar sig og virðir (líkaminn er partur af Íslendingnum) ofbýður ekki sjálfum sér. 

Hann velur að vera góður við líkama sinn, líkama sem hann fæddist með, líkama sem þjónar honum í blíðu og stríðu.  Ef Íslendingurinn kemur illa fram við sjálfan sig, borðar sér til óbóta, velur vonda næringu, borðar sykur þegar sykurinn gerir honum vont, sveltir sig .. þá eru stórar líkur á því að líkaminn hætti að hafa ánægju af því að vinna fyrir eða  með Íslendingnum.  

Líkaminn verður veikur, líkaminn verður feitur og Íslendingurinn skammast út í líkama sinn. 

"Þú ert ljótur, þú ert mér til skammar" - segir Íslendingurinn við sjálfan sig - við líkama sinn. 

Þegar Íslendingurinn segir þetta við líkamann, verður sálin sár - því hún er partur af Íslendingnum og huggar sig með því að fá sér meira súkkulaði. 

Íslendingurinn þarf að fara að þykja vænt um sjálfan sig, elska líkama sinn, elska sál sína og huga.  Elska lífið og þann upplifa þann lærdóm og þær tilfinningar sem lífið gefur.

Það er upphafsreiturinn og það er ákvörðunin að því að lifa hamingjusömu lífi .  

Þegar að KÆRLEIKURINN er kominn í spilið og virðingin fyrir eigin líkama og eigin lífi, þá loksins hættum við að búa til polla.  Hættum að fylla tómarúmið með mat og förum að fylla það með kærleika. 

Íslendingurinn vaknar af vonda draumnum, því hann var sofandi - 

Íslendingurinn þarf að vakna og virða fyrir sér lífið, það sem hann hefur, veita því athygli. Veita því hversdagslega í umhverfinu athygli og þakka fyrir það.  

Íslendingurinn þarf að slökkva á suðinu og upplifa kyrrðina.  Í kyrrðinni heyrir hann í hjarta sínu, heyrir hann rödd kærleikans, -upplifir tilfinningar sínar - sem hann býður velkomnar og bælir ekki,  ekki með nokkru móti, ekki með afþreyingju, ekki með tómstundun (empty hours?)  - heyrir hvað kærleikurinn er að hvísla.  

...Þú ert verðmætur, þú hefur möguleika, þú getur, láttu ljós þitt skína, lifðu lífinu lifandi, láttu óskir þínar rætast... 

Þegar það er gaman eða áhugavert að lifa,  þegar Íslendingurinn hefur náð jafnvægi, semur frið og fyllist eldmóði til lífsins þarf hann ekki að kæfa tilfinningar sínar með mat, deyfa sig með sykri eða svelta sig til að ná stjórn. 

Þetta allt og meira til er það sem þessi Íslendingur sem þetta skrifar hefur lært af lestri bóka, úr eigin reynsluheimi, af reynslu annarra og síðast en ekki síst af því af því að fara að þykja vænt um sjálfa sig. 

Setjum fókusinn á Lausnina  - hættum stríðinu við mat, við fíkniefni, við allt sem vð gerum vegna þess að okkur finnst lífið er ekki nóg.  Opnum faðminn og bjóðum ÁSTINNI að sitja með okkur við morgunmatinn,  ÁSTINNI að leiða okkur og hvísla að okkur gæluorðum ..  ÁSTINNI sem við eigum nú þegar innra með okkur, en höfum ekki hleypt út, lokum hana inni í skel yfirborðsmennsku, blekkingar og óheiðarleika við okkur sjálf og aðra. 

Tökum ábyrgð á okkur,  maturinn þvingar sig ekki ofan í okkur, sykurinn gerir ekki árás og hoppar upp í okkur.  Við veljum og ekki láta neinar kerlingar að karla segja okkur hvað má og hvað má ekki.  Ef þú elskar þig þá velur ÞÚ það sem er best fyrir ÞIG. 

Orsökin í hnotskurn: Meðvirkni = týnd sjálfsmynd (sem byrjar að glatast í bernsku) þú hlustar á alla aðra en sjálfa þig og trúir öðrum betur en sjálfum þér, snýst í hringi í ráðleggingafrumskóginum, lætur ytri boð og bönn ráða eða stjórna þér en tekur ekki ákvörðun sjálf/ur  - virkar með öðrum en ekki sjálfri/sjálfum þér.  Þú virðir þig ekki, treystir ekki, samþykkir ekki, dæmir þig of hart og ert þinn versti óvinur = elskar þig ekki nóg. 

Lausnin í hnotskurn:  Farðu að virða þig, samþykkja, hafðu samhug með þér, stattu með þér,  finndu eigin rödd og hlustaðu á hana, hlustaðu á líkama þinn =  farðu að elska þig. 

Veldu þína leið og þinn farveg til heilsu og hamingju, heilbrigðrar sálar í hraustum líkama.  

Það sem ég er að segja hér að ofan, er gamall og nýr sannleikur, en við þurfum bara að trúa honum..

"We are physically, emotionally and spiritually hard-wired for Love and Belonging, and if we don´t experience that we brake"  Brené Brown ..

 

 Ef þið hafið áhuga á þessu kíkið á Facebook síðuna mína

 

 

Athugasemdir

[Jóhanna Magnúsdóttir, 25.10.2011 kl. 07:14]

Ath! það eru margir pistlar hér á síðunni um svipað og sama efni.  Um heiðarleikann við sjálfan sig, - að hætta sjálfsblekkingunni og fella grímuna - um að leyfa sér og játa sig ófullkomna o.s.frv.  Þetta ber allt að sama brunni.

Það er erfitt að breyta siðum, erfitt að endurforrita - þegar að samfélagið er sjálft með svo röng skilaboð og er í raun að reyna að stjórna þér, banna þér. 

Það er staðreynd að því meira sem er bannað því eftirsóknarverðara verður það og fríar fólk undan ábyrgð á sjálfu sér. 

[Erla Magna Alexandersdóttir, 25.10.2011 kl. 20:27]

Þetta er auðvitað mjög rett- allt. en ef við einföldum málið- Íslendingar eru hauglatir !

 1. börnin fara með pening í skólann kaupa snúð og kók í matartíma.

 2. það er ekki fínt að hafa nesti í vinnu.

 skammtar veitingahúsa eru í fjölsk. stærð fyrir eina persónu. Þá er hægt að selja þa fyrir meira- skyndibitastaðir eru ekki að fara eftir óskum almennings um hollann mat og fólk vinnur of mikið og drepur sig á óhollum mat - það er fljótlegra