Kærleikslestin... þorir þú að koma með? .....

Sumir eru staðnaðir,  fastir í hlutlausum gír, eða jafnvel bakkgír.

Brian Tracy lét mörg gullkorn falla og bar fram marga speki sl. fimmtudag í fyrirlestri sínum í Hörpu. Eitt af því sem hann gerði var að láta salinn koma með jákvæðar yfirlýsingar, til að leggja áherslu á jákvætt sjálfstal. 

"I like my self"  "I can do it"  og fleira í þeim dúr.  Hann lagði mikla áherslu á að þegar við færum með jákvæðar staðhæfingar færði það okkur áfram í lífinu, og að sjálfsögðu þarf að trúa á þessar staðhæfingar.  Efinn og óttinn er það sem stöðvar. Elskan, eða kærleikurinn er andstæða óttans. 

Brian sýndi á myndrænan hátt hvernig við færðumst áfram með jákvæðu staðhæfingunum, - hann lék lest og sagði síðan takfast "I like my self" - "I like my self"  .. (prófið þetta endilega á stofugólfinu heima með hljóðum og öllu!) ..

Sjálfsvirðing og að meta eigið verðmæti er hluti af þessu, hluti af því að komast áfram í lífinu. Komast áfram á kærleikanum. Enginn sem talar fallega til sín og um aðra er fastur ofan í holunni sem við höfum öll tilhneygingu til að detta ofan í.  Við komumst upp með jákvæðninni. 

Við erum náttúrulega öll í sama blómapottinum - blómapottinum jörð, öll undir sama himni og öll líffræðilega tengd .. svo ef að einn fer að færast áfram ættum við öll að gera það. Eða a.mk. hafa vit á því að gera það ;-)

Henry Ford sagði: "If everyone is moving forward together, then success takes care of itself. "

Eitt sterkasta eldsneyti mannsins til að komast áfram er ástríðan - þegar við höfum ástríðu til einhvers og leyfum okkur að lifa hana erum við að elska okkur og virða, um leið og við gerum það sem hjartanu stendur næst.   Hún skapar því rými fyrir kærleikann til okkar sjálfra og annarra.

Lifðu ástríðu þína, lifðu í kærleika til þín og annarra manna og sameiginlega náum við árangri. 

Hoppaðu því upp í kærleikslestina, og farðu áfram að markmiðum þínum sem verða markmið okkar allra. ...  kóperaðu þetta hjarta og settu í athugasemd ef þú vilt koma með í kærleikslestina! 

(Vertu ekki að hafa áhyggjur af því að þetta sé væmið eða hallærislegt - hafðu hugrekki til að leika smá eins og barn,  því lífið er leikur) ...komdu með!

 

 

 

Athugasemdir

[hilmar jónsson, 2.10.2011 kl. 23:55]

Scary en freistandi...

[Sigurður Alfreð Herlufsen, 3.10.2011 kl. 00:45]

Þetta er meira en rétt, það er laukrétt. En meira en það! Við erum ekki aðeins öll "líffræðilega tengd", við erum meira að segja andlega tengd, svo við erum enn skyldari hvort öðru heldur en sem nemur sjálfu efninu, þó það sé auðvitað töluvert.

Það er sagt að enginn geti verið raunverulega hamingjusamur nema allir séu hamingjusamir. Þetta merkir að við erum öll á sömu leið, þó misjafnlega gangi!

Gangi þér vel með jákvæðar staðhæfingar, þær eru eldsneyti til að upplifa undratíma, sem er svo ákaflega spennandi fyrir okkur sem leitandi verur.

[Jóhanna Magnúsdóttir, 3.10.2011 kl. 07:13]

Hilmar góður ..

[Jóhanna Magnúsdóttir, 3.10.2011 kl. 07:13]

... svona ég set hér eitt hoppandi glatt hjarta!

[Jóhanna Magnúsdóttir, 3.10.2011 kl. 07:17]

Takk Sigurður Alfreð, - gaman að fá svona jákvæð viðbrögð!  Já, auðvitað erum við tengd að öllu leyti, og svo efnafræðilega tengd jörðinni (það heyrði ég frá vísindamanni). - Svolítið skemmtilegar þessar pælingar um tengingu mannanna og að veröldin sé 360 gráðu spegill.

Þegar við horfum í kringum okkur sjáum við okkur sjálf, það sem við erum að gera og takta og viðhorf hjá fólki sem við getum endurspeglað okkur í. Stundum líkar okkur ekki við eitthvað í fari fólks, - en það er það vegna þess að það minnir okkur óþægilega á okkur sjálf. - Eða hvað? ..  

Jæja - margt í mörgu, í maganum á henni Ingibjörgu! 

[Jóhanna Magnúsdóttir, 3.10.2011 kl. 07:39]

Það sem á eftir kemur er innblástur frá manni sem heitir "Wes Hopper" en ég fæ sendan svona innblástur daglega. Þetta er að vísu hans innblástur en mín útlegging.

"If you are not living in joy, you
are out of integrity with your soul."
    Michael Beckwith

Eitt af vandamálunum okkar er að halda sýninni, halda fókusnum á það sem við raunverulega viljum.  Ég er ekki í vafa um að það sem við öll viljum í okkar innsta kjarna er friður, ást og sátt - eða "Love-Peace and Harmony" .. eins og þar stendur.

Kannski er ein leiðin til að halda sig á (lestar)sporunum að passa sig að hoppa í rétta lest, þ.e.a.s. að það sé "Love train" en ekki einhver kjaftæðisþunglyndisneikvæðislest ;-)  

Það er svo auðvelt að láta umhverfið og neikvæðni laumast inn í okkar viðhorf, okkar huga og skemma góða skapið okkar og tilhneygingar til jákvæðni. 

Við þurfum þá einhverja aðferðafræði til að átta okkur hvort við erum á réttu spori, eða séum að fara út af sporinu! 

Hvernig er gleðistuðullinn þinn núna? - akkúrat núna?  á skalanum 1-10? .. Núið er auðvitað það sem skiptir máli. 

Sumir segja (svona Gúrúar sem ég er að lesa) að náttúrulegt ástand okkar sé hamingja.  Að sálir okkar eigi að geta verið hamingjusamar ÞRÁTT fyrir umhverfi og aðstæður og í því ástandi eigum við heima. 

Hvað getum við gert til að halda okkur á sporinu?  Kannski að hætta að streitast á móti. (Æðruleysið)  Þ.e.a.s. að samþykkja það sem kemur til okkar í lífinu og taka á því ef og þegar það kemur.  Við förum ekki að kvarta og kveina yfir því - við tökum því bara eins og það kemur og tökumst á við það.  Alveg eins og að takast á við erfitt verkefni, - það batnar ekkert ef við kvörtum undan því. 

Í öðru lagi er mikilvægt að þakka hversdagsleikann.  Vera þakklát fyrir þó allt hið góða í lífinu. (Pollýanna)  Fyrir allar auðlindirnar innra með okkur og allt hið ytra sem okkur er gefið líka sem stuðlar að velferð okkar. Við getum verið þakklát fyrir hæfileika okkar og innri mátt til að takast á við þegar erfiðir hlutir banka upp á í lífi okkar. 

 

Becwith (þessi sem tilvitnun í upphafi er frá) segir að íverustaður sálarinnar sé "nonresistence and gratitude" - æðruleysi og þakklæti má kannski kalla það.  Þegar við veljum að lifa á þeim stað, lifum við í gleði. 

Lífið er gott þegar við lifum í gleði, það er léttara, minna stress, og við uppskerum meira. 

Það er í okkar rétta eðli. 

 

p.s. - Við ætlum að sjálfsögðu ekki að ganga í gegnum lífið glottandi þegar það á ekki við, - sorgin og gleðin eru svo sannarlega systur og við tökum við þeim báðum þegar það á við.  En það er óþarfi að bjóða sorginni í heimsókn svona að fyrra bragði! ..

 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 3.10.2011 kl. 12:02]

Alltaf jafn frábær Jóhanna mín, gott að lesa pistlana þína.