Frábært úrræði til sjálfstyrkingar fyrir börn 9-10 ára og 11-12 ára!

LEIK - LISTAR - GLEÐI - SMIÐJA

Ég bað Róslín Ölmu Valdemarsdóttur um að skrifa nokkur orð um áhrif þess að taka þátt í leiklist á líf hennar og ekki stóð á svari:

"Ég byrjaði í leiklist í 8. bekk, en þar sem ég bý úti á landi voru aldrei nein námskeið tengd leiklist fyrir yngri krakka, en leikhópurinn Lopi tók við okkur þegar við komum upp í 8. bekk. Fyrsta árið mitt í Lopa lék ég lítið hlutverk, enda vorum við um 20 í leikhópnum og þeir sem reyndari voru gengu fyrir. Ég átti senu í leikritinu þar sem ég gekk inn á svið með ferðatösku og sagði tvær línur við mótleikarann minn. Ég get ekki lýst því hve stressuð ég var á sviðinu, en sýningarnar tókust vel. Ég tók öll þrjú árin mín þátt í Lopa og í síðasta verkinu mínu var ég með aðalhlutverkið og var orðin mun reyndari í framkomu en tveimur árum áður, mér leið vel á sviðinu og þurfti ekki að hafa neinar áhyggjur. Eftir að ég fór í framhaldsskóla fór ég í Leikfélag FAS og var með stór hlutverk í síðustu tveimur uppsetningum og naut mín svo vel. Ég fór fyrr á árinu á framkomunámskeið Evrópu Unga fólksins þar sem að mest var farið í leiklistina og gerð leiklistaæfinga. Ef það væri ekki fyrir leikhópana og námskeiðin sem ég hef sótt, þá væri ég ennþá eins og í 8. bekk, feimin að koma fram fyrir framan fólk sem ég þekki og þekki ekki. Ég get léttilega kynnst fólki og kynnt mig fyrir fólki."  


Róslín Alma Valdemarsdóttir, 18 ára.

 ----------

Meðvirkni - nokkur kjarnaatriði.

Fyrst skulum við skoða orðið meðvirkni:   þú ert ekki stjórnandi í eigin lífi, þekkir ekki eigin tilfinningar, því þú ert alltaf að hugsa hvað öðrum finnst, hvort að öðrum finnist eitthvað í lagi og hvað aðrir hugsa og gerir þeim jafnvel upp skoðanir.  Þú treystir ekki eigin dómgreind = virkar aðallega í gegnum aðra,  virkar með en ekki án annarra. Þú spyrð:  "Hvað skyldi Gunnu eða Jóni finnast að ég ætti að gera" miklu frekar en að spyrja sjálfa/n þig.

Brenglað sjálfstraust  - ofmat / vanmat   miðar þig við aðra, finnst þú ómerkilegri eða merkilegri en aðrir.   

Markaleysi - þú átt erfitt með að setja þín mörk gagnvart öðrum, lætur "vaða" yfir þig, eða þú "veður" inn á rými annarra.  Segir já, þegar þú meinar nei, en ergir þig síðan yfir því eftir á og finnst veröldin óréttlát.  Þú segir já, m.a. vegna þess að þú óttast að þér verði hafnað eða sért ekki elskuð/elskaður eða verðug sem manneskja nema þú sannir það með verkum þínum.   Andstæðan við markaleysi er of stíf mörk og er þá komið út í hinar öfgarnar.

Erfiðleikar við að átta sig á eigin raunveruleika. - Finnst mér þetta flott, gott?  Kann ég að vega og meta á eigin forsendum, eða hleyp ég eftir dyntum annarra.  Er minn smekkur nógu góður?  Svolítið "Ragnar Reykás" syndrom, að hlaupa eftir skoðunum annarra.

Erfiðleikar með að mæta eigin þörfum og löngunum. - Við gerum væntingar til annara um að sinna okkar þörfum og verðum fyrir vonbrigðum þegar þeim er ekki sinnt. Yrðum ekki langanir okkar og þarfir.  Spyrjum okkur ekki hvað við eigum skilið.
 
Erfiðleikar með að upplifa eða tjá í meðalhófi - annað hvort í ökkla eða eyra. -  Þú átt erfitt með að ganga meðalveginn, ert annað hvort gífurlega hamingjusöm/samur eða mjög leið/ur.  Annað hvort full/ur af eldmóði varðandi verkefni eða algjörlega úr sambandi.  Þér finnst aldrei nóg gert en í raun er aðeins "of mikið" nógu mikið.  Þú sérð tilveruna í svart/hvítu,  réttu/röngu, góðu/illu. Segir:  "Ef þú ert ekki 100% sammála mér, ertu algjörlega ósammála mér"... segir sá meðvirki.  Ef þú hefur alist upp við ofbeldi á heimili þar sem barsmíðar hafa átt sér stað, ferðu í gírinn "ég ætla sko ekki að gera þetta" en ferð út í það miklar öfgar að setja engin mörk og algjört agaleysi.  Þannig ratar þú ekki meðalveginn, en verður ofverndandi.

Lausnin www.lausnin.is  hefur verið starfrækt frá 2009, sem baráttusamtök gegn meðvirkni. Til að vinna gegn meðvirkni þarf að vinna með manneskjunni og  manneskjan þarf að vinna með sér. 

Sjálfsþekking, sjálfstyrking og það að hlúa að rótum manneskjunnar,  gefa henni "áburð" í jarðveginn,  er betra að gera fyrr en síðar, eins og sagði í barnamatsauglýsingunni "Lengi býr að fyrstu gerð" ..

Okkur þykir því afar mikilvægt að sinna ekki aðeins fullorðnum einstaklingum, heldur einmitt að stunda forvarnir gegn meðvirkni, forvarnir gegn því að börn upplifi sig með brenglað stjálfstraust, fari í gegnum lífið í markaleysi og upplifi sig ekki verðmætt, þori að segja upphátt - hvað því finnst fallegt og/eða gott, og hvað það vill,  þori að biðja um að þörfum þeirra sé sinnt og fari ekki út í fullkomnunaráttuhegðun.

Leiklistargleðismiðja fyrir börn 9-10 ára og síðan 11-12 ára, er aðeins fyrsta úrræðið sem við bjóðum upp á, af vonandi mörgum,  í framtíðinni fyrir börn og unglinga.   Að sjálfsögðu vonum við að stjórnendur menntamála taki við og átti sig á forgangsröðinni og forvarnargildinu, og að þegar upp er staðið sé sparnaður af aukinni vinnu með leik, list og gleði í skólakerfinu.

En við erum ekki að ergja okkur á því, - við miðum við stöðuna í dag og í dag er eyða sem þarf að fylla upp í, og því viljum við koma til móts við þau börn (og foreldra þeirra) sem hafa hug á að efla sig með leiklist þar sem gleðin er m.a.  sett sem leiðarljós. 

Unglingasmiðja verður síðan sett í gang í október, fyrir unglinga 13-15 ára,  þar sem leiðarljós eru hugrekki og gleði.  Það þarf nefnilega hugrekki til að vera við sjálf, eða hlusta á eigin hjarta. 

Nánari upplýsingar um Leiklistargleðismiðju og skráning er á heimasíðu Lausnarinnar. 

Ath! Kostnaði er haldið í lágmarki.  Foreldrar sem ekki hafa efni á að greiða 15.000.- fyrir þessar 10 vikur, eða vilja athuga með lækkun eða fullan styrk er bent á að senda póst til mín:  [e-mail]  

Námskeiðið verður haldið í Síðumúla 13, 105 Reykjavík. 

Okkur þykir mikilvægt að peningar stjórni ekki alveg hverjir komast að og hverjir ekki!

 

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 1.9.2011 kl. 19:42]

Góð færsla hjá þér Jóhanna mín, ég álít að það ætti að vera leiklistarkennsla í öllum bekkjum grunnskóla, bara til að undirbúa börnin undir unglingsárin, öðlasta styrk og sjálfsfærni.