Að elska líkama sinn ...

Nú eru alveg grasserandi bloggin um konur og karla sem eru að missa þvílíkt af kílóum.  Í einu blogginu las ég: "Líkaminn öskrar á hið óholla." .. og í framhaldi af því að hann þyrfti að temja og það lítur því út eins og líkaminn sé óvinur. 

--

Ég hef hugsað það þannig að það sé í raun ekki líkaminn sem öskrar á hið óholla,  heldur bara eitthvað í þér,  sem elskar þig ekki nógu mikið. Líkaminn vill bara það besta fyrir þig og sig. Vill ekki þurfa að burðast með aukakíló - nú eða vera það horaður að hann eigi erfitt með athafnir - o.s.frv. Líkaminn vill ekki vera veikur.  Ofþyng og vannæring ýtir bæði undir veikindi líkamans. 

Hið mikilvæga er þá að ná að hlusta á líkamann og vita hvað hann vill í raun og veru. Hann lætur okkur svo sannarlega vita þegar hann er svangur og hvenær hann er saddur.  Við erum samt oft að borða þegar við erum ekki svöng og líka að bæta á þegar við erum orðin södd.  Þá erum við bara að fylla upp í eitthvað allt annað hungur en hungur líkamans.  Þá erum við bara á flótta frá tilfinningum, fylla upp í doða, leiða, óuppgerða hluti  ... Það er talað um "emotional eating" .. 

Þetta snýst s.s. um að misbjóða ekki líkamanum, elska hann og virða og um leið er maður að elska sjálfan sig og virða.  Það er engin góðmennska að gefa líkamanum vonda næringu, - það er ekki að vera góð/ur við sjálfa/n sig, það er að vera vond við sjálfa/n sig.  Þegar við förum að horfa á þetta svona þá þarf ekki mikinn aga, aðeins að þekkja hinn raunverulega vilja. 

Líkaminn er ekki óvinur þinn sem þarf að temja heldur vinur sem þarf að elska og virða.

Allir eiga að elska líkama sinn, í hvaða ásigkomulagi sem hann er, því að frá þeim punkti sem við byrjum að elska okkur þá hættum við að fara illa með hann - fæða hann með ruslfæði, svelta eða neita honum um hreyfingu. 

Allt sem lýtur því að því að bæta heilbrigði líkamans þarf því að fara fram á forsendum elskunnar. 

Þökkum fyrir líkama okkar, þökkum honum fyrir allt sem hann gerir fyrir okkur, við tökum honum svo oft sem sjálfsögðum hlut.  Líkaminn er musteri - hús - sálarinnar.   Fáum eitt stykki úthlutaðan fyrir þetta líf og hann er á okkar ábyrgð.  

Verum góð við okkur.  

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 20.5.2011 kl. 17:10]

 Sammála.