Naflaskoðun

25.10.2009 | 15:30

Örsaga undir áhrifum ....

Það er sólarlagsbil í Austurlöndum einhvers staðar í fyrndinni.

Fínleg kona með dökkt mittissítt hár fetar sig varlega inn í hvítkalkað hús, það er rökkur inni og það tekur konuna örlitla stund að venjast birtunni.

Jasmínangan berst að vitum hennar og eina lýsingin inni er af hálfbrenndum kertum sem staðsett eru á syllum og borðum víð og dreif um herbergið. Konan hefur meðferðis grænleitt glas með ilmolíu og nálgast ofur varlega mann sem situr þungt hugsi á lúnum trébekk í rökkrinu.

Hún finnur að andrúmsloftið er mettað af einhverju stórkostlegu, einhverju sem umlykur þennan mann og eftir því sem hún nálgast hann meir verður tilfinningin sterkari.

Hún krýpur á fyrir framan hann og togar um leið marglitað, slitið, pils sitt örlítið upp fyrir hnén svo það þvælist ekki fyrir henni. Tilfinningarnar bera hana sem snöggvast ofurliði og hún fellur fram og kyssir fætur mannsins og sölt tárin taka að streyma niður hvarmana og mynda læki eftir fótum mannsins sem laugast af tárum hennar.

Hún þerrar fætur hans með síðu hári sínu og nuddar þær blíðlega með ilmolíunni úr grænu flöskunni. Fætur þessa manns höfðu víða farið og eru lúnir eftir miklar göngur.

Maðurinn horfir í augu hennar með miklu þakklæti og djúpum skilningi, snertir vanga hennar blíðlega og hún grípur fast í hendi hans og augnablikið verður sem þúsund ár.

Konan rís síðan hægt en fimlega á fætur, kyssir blíðlega á enni mannsins og fer jafn hljóðlega út aftur eins og þegar hún kom inn.

Flokkur: Ljóð | Breytt s.d. kl. 15:45 | Facebook

Athugasemdir

Talandi um að persónugera langanir!!

Svona ertu þá inn við beinið, Jóhanna; full löngunar til að þóknast einhverri karllægri ofurveru.

Nei, fyrirgefðu mér þetta raus. Þetta er falleg lýsing á ljóðrænu augnabliki hjá þér.

Endileg komdu oftar með örsögur.

Kristinn Theódórsson, 25.10.2009 kl. 15:42

Kristinn, þetta er svona blanda af áhrifum biblíusögunnar um konuna sem laugaði fætur Jesú og svo Barböru Cartland ástarsagna. Hef gaman að setja saman svolítið ýktar rómantískar smásögur, og hef birt áður á blogginu.

Sjálf tárast ég nú svolítið yfir treganum í þessari, en ekki alveg að marka þvi ég er meira á tilfinningasviði en skynsemdar, eins og eflaust flestir farnir að fatta. Og ég harðneita að það sé meira vit að hugsa með heilanum en hjartanu. Það er nú bara þannig sko! ;-)

Jóhanna Magnúsdóttir, 25.10.2009 kl. 15:54

Jónína Dúadóttir, 25.10.2009 kl. 18:47

Hvað ef þetta hefði verið ungur karlmaður? (Jesú fór með einum slíkum (nöktum) í Getsemane til að kenna honum "lífsins rök" eina næturstund, en það var seinna editerað út úr Markúsi hehe)

Þú getur skrifað, en ég verð að vera blönt og segja að mér finnst þetta vera tilfinningaklám. Sápuópera.

Jón Steinar Ragnarsson, 25.10.2009 kl. 20:51

Í biblíusögunni snýst þetta ekki um auðmýkt og lotningu, heldur um hve ofboðslega dýrt smyrslið var, sem hún klíndi á hann. Tilgangurinn var vafalaust sá að hvetja til stærri fórnargjafa, enda hefur kaflinn einmitt verið notaður í þeim praktíska tilgangi í kirkjum og samkundum.

Jón Steinar Ragnarsson, 25.10.2009 kl. 20:56

Jón Steinar ...