Lof um dugmikla konu

Í tilefni Biblíudags og konudags er upplagt að birta hér kafla úr Orðskviðunum, "Lof um dugmikla konu".. 

 

Dugmikla konu, hver hlýtur hana? 
Hún er miklu dýrmætari en perlur. 
Hjarta manns hennar treystir henni 
og ekki er lát á hagsæld hans. 
Hún gerir honum gott og ekkert illt 
alla ævidaga sína. 
Hún sér um ull og hör
og vinnur fúslega með höndum sínum. 
Hún er eins og kaupförin,
sækir björgina langt að. 
Hún fer á fætur fyrir dögun, 
skammtar heimilisfólki sínu 
og segir þernum sínum fyrir verkum.
Fái hún augastað á akri kaupir hún hann 
og af eigin rammleik býr hún sér víngarð. 
Hún gyrðir lendar sínar krafti 
og tekur sterklega til armleggjunum. 
Hún finnur að starf hennar er ábatasamt, 
á lampa hennar slokknar ekki um nætur. 
Hún réttir út hendurnar eftir rokknum 
og fingur hennar grípa snælduna. 
Hún er örlát við bágstadda 
og réttir fram hendurnar móti snauðum. 
Ekki óttast hún um heimilisfólk sitt þótt snjói 
því að allt heimilisfólk hennar er klætt skarlati. 
Hún býr sér til ábreiður, 
klæðnaður hennar er úr baðmull og purpura. 
Maður hennar er mikils metinn í borgarhliðunum 
þegar hann situr með öldungum landsins. 
Hún býr til línkyrtla og selur þá 
og kaupmanninum fær hún belti. 
Kraftur og tign er klæðnaður hennar 
og hún fagnar komandi degi. 
Mál hennar er þrungið speki 
og ástúðleg fræðsla er á tungu hennar. 
Hún vakir yfir því sem fram fer á heimili hennar 
og etur ekki letinnar brauð. 
Börn hennar segja hana sæla, 
maður hennar hrósar henni: 
„Margar konur hafa sýnt dugnað
en þú tekur þeim öllum fram." 
Yndisþokkinn er svikull og fegurðin hverful 
en sú kona sem óttast Drottin á hrós skilið. 
Hún njóti ávaxta handa sinna
og verk hennar skulu vegsama hana í borgarhliðunum.    

Orðskviðirnir 10 - 31 

Athugasemdir

[Snorri Hansson, 23.2.2014 kl. 10:31]

Hér er komin lýsing á ömmu minni! :-)