"Ég var smá hrædd en pabbi er svo sterkur" ...

Þetta voru orð Evu Rósar, þriggja ára sonardóttur minnar - þegar hún var spurð hvort hún hefði verið hrædd. Hann býr á 3. hæð í Hraunbæ 30 og hljóp út með hana, fram hjá logandi íbúð á neðri hæð - en hafði vafið hana inn í jakkann sinn. - 

Mamma hennar kom svo til að sækja Evu Rós um nóttina, þar sem búið var að safna fólkinu saman í strætó fyrir utan blokkina og sofnaði litla ljósið ekki fyrr en undir morgun. Pabbinn kom til mín í vesturbæinn - ég þvoði reykjalyktina úr fötunum og hann lagði sig og var svo mættur í vinnuna um hádegið. -   Nokkuð týpískt fyrir hann segja þau sem til þekkja!  

Auðvitað er mamma/amma þakklát fyrir að þau sluppu svona vel feðginin, og allir viðkomandi, þó leiðinlegt að heyra þetta með aumingjans kisu sem dó, og  sem mér skilst að hafi verið í íbúðinni sem eldurinn kviknaði í. - 

Mynd tekin af feðginunum: Hér eru þau Þórarinn Ágúst og Eva Rós á gamlárskvöld hjá ömmu Jógu! 

 

„Vöknuðum við hróp á neðri hæð“

Athugasemdir

[Ragnheiður , 10.1.2014 kl. 18:59]

Vá ! heppilegt að ekki fór ver. Auðvitað er pabbi manns sterkastur í heiminum :)

[Jóhanna Magnúsdóttir, 10.1.2014 kl. 19:12]

:-) Akkúrat!

[Helga Kristjánsdóttir, 11.1.2014 kl. 00:43]

Þetta fór betur en maður getur ýmyndað sér við þetta líka eldhaf,man ekki hvort ég var búin að segja Gleðilegt nýtt ár,en set það til öryggis Jóhanna mín.