Virðingin kemur ekki utan frá ...

Fólk sem kemur fallega fram við hvert annað og starfar af  heilindum fyrir þjóðina skapar virðingu fyrir Alþingi,  hvort sem það er klætt í gallabuxur eða glansföt.  

Hér er það innihaldið sem virkilega skiptir máli.  

Gallabuxur fyrir neðan virðingu Alþingis

Athugasemdir

[Ívar Ottósson, 11.12.2018 kl. 15:27]

Velmælt...

En skrítið að sjálftökumaðurinn talar um virðingu þingsins....hann er sjálfur valdandi að almenningur hvorkir treystir né virðir Alþingi að mörgu leyti.

Þeir sem búa í glerhúsi ættu ekki að kasta steinum....

[Þorsteinn Siglaugsson, 11.12.2018 kl. 15:39]

Það er mjög mikilvægt að vera með flott slifsi þegar maður sest að sumbli til að níða niður skóinn af vinnufélögunum og hóta að fara upp á þá. Líka þegar maður þarf að atast í ókunnugu kvenfólki inni á kontór á nóttunni. Slifsið gerir gæfumuninn!

[Ívar Ottósson, 11.12.2018 kl. 16:37]

Hmm...ég vona að það sé ekki krafan á þá sem eiga slifsi að haga sér svo....á liklega hátt í 100 stykki sjálfur en langar barasta ekkert til að feta í þeyrra fótspor..... 

[Benedikt V. Warén, 11.12.2018 kl. 20:27]

Já auðvit væri viðeigandi að biskup kæmi og vígði kirkju eða kapellu í joggingalla og prestar í jarðaföri í lopapeysu og gallabuxum.

Auðvita er það tilefni atburðarins, sem fóðrar andann, ekki fatnaðurinn, - eða hvað?

[Jóhanna Magnúsdóttir, 11.12.2018 kl. 20:34]

Benedikt, - mín vegna mættu biskupar og prestar (ég verandi prestur) vera mun frjálslegar búnir. Ég er ekki hrifin af gullkápum biskupa.  Sjálf vel ég einfaldasta klæðnað presta, eða hvíta ölbu en sleppi pípukraga því mér þykir hann pjátur og hann hefur enga guðfræðilega skírskotun.   Jesús var væntanlega sjálfur frekar frjálslega til fara. 

[Þorsteinn Siglaugsson, 11.12.2018 kl. 20:52]

Gullkápur eru nú glæsilegar og í kirkjunni er sjónarspilið og hefðin mikilvæg eins og almennt í helgiathöfnum, sama um hvaða trúarbrögð er að ræða. En ef það sem er inni í gullkápunni er rotið er hún til lítils.

Sama má segja um þingið. Það er ekkert að því að gera vissar kröfur um klæðaburð en á undan honum kemur virðing manna fyrir sjálfum sér og öðrum. Ef hana skortir eru slifsin til lítils.