Hugsanavírus

Ebóla er alvöru,  og hana ber að varast og umgangast af skynsemi. 

Ég hef orðið vör við að margir hérna heima á Íslandi eru logandi hræddir við Ebólu, og kannski bara logandi hræddir við sjúkdóma yfirhöfuð. -

Óttinn getur lamað og óttinn getur gert fólk veikt.

Það er því mikilvægt að slaka aðeins á og fara ekki að verða veik "fyrirfram" - veik af ótta.

Eftirfarandi færslu skrifaði ég á heimsíðuna mína í gærmorgun:

 Einu sinni fór ég til læknis, - ég var í annarri umferð að láta skera burt sortuæxli á öxlinni minni. -  Ég þurfti að bíða yfir jól og áramót til að fá úr því skorið hvort að enn væri eitthvað illkynja í brúnum skurðarins eða hvort að svæðið væri orðið „hreint."   Ég var auðvitað áhyggjufull að allt færi á versta veg,  og læknirinn sá skelfinguna í augum mínum, - en þá sagði læknirinn þessi fleygu orð: „Óttinn getur gert þig veikari en krabbameinið"  og þá ákvað ég að taka æðruleysið á jólin og áramótin og taka því sem að höndum bæri, hver svo sem niðurstaðan yrði.  Þetta var áramót 2008 - 2009 og ég slapp sem betur fer.

Mér datt þetta  hug þegar ég las texta frá Marianne Williamson um óttann við Ebólu og ætla að færa ykkur hann hér á íslensku.

"Ótti við sjúkdóma,  getur laðað að sér sjúkdóma,  vegna þess að hugsanir okkar verða oft að raunveruleika."

Óttinn við Ebóla er hugsanavírus sem er að breiðast út, a.m.k. jafn mikið og sjúkdómurinn sjálfur breiðist út sem líkamlegur sjúkdómur.  Notið þessa daglegu hugleiðslu til að bæta ónæmiskerfið ykkar,  setjið á ykkur andlegan skjöld, og leggið þannig ykkar af mörkum við að leysa upp alla sjúkdóma með því að eyða þeim úr huga ykkar ...

1)  Lokið augunum, og staðfestið að þið hafið lokað ykkar ytra auga, innra augað hefur opnast.

2)  Sjáið fyrir ykkur ljóskúlu sem er heilagt hvítt ljós - það getur verið bara Ljósið almennt- eða ljós Krists, Búdda, eða hvert það ljós sem þið eigið auðveldast með að samsama ykkur við - og finnið það umvefja líkamann.

3)  Biðjið um að hver fruma innra með ykkur og  fyrir utan drekki í sig þetta ljós, þannig að ekkert myrkur eigi þar aðgang.

4) Með innra auganu, sjáið allan líkamann verða gegnsósa af þessu Ljósi og umbreytast af Ljósinu.

5) Haldið þesari sýn í tvær mínútur á dag.

6) Biðjum um vernd með Ljósinu fyrir alla aðra.

Amen"

Þau sem hafa komið til mín á hugleiðslunámskeið hafa oft heyrt mig tala um mikilvægi þess að tala fallega við frumurnar okkar.  Við erum eins og blómin, ef við vanrækjum okkur og bölvum þá visnum við - ef við nærum okkur með kærleika og tölum fallega við okkur blómstrum við frekar.

Það eru engar „aukaverkanir" með þessu og kannski er allt í lagi að leyfa okkur að njóta vafans og elska okkur í 2 mínútur á dag, alveg inn í kjarna.  Ég starfa sjálfstætt og enginn hleypur í skarðið ef ég er veik, svo ég má ekki vera að því og ég hef notað hugleiðslu þar sem ég tala fallega við sjálfa mig sem „lyf" og er óvenju hraust kona í dag! ... Ég er ekki að mæla gegn hefðbundnum lyfjum, - og þau á heldur ekki að taka með ótta eða skömm.  Heldur blessa þau, því þá virka þau betur.  Trúin skiptir máli - það þekkjum við líka í gegnum lyfleysuáhrif o.fl.

Óttumst minna og elskum meira, það er lykillinn að eiginlega öllu!

Án búninganna í tvo daga

Ef ég væri ung (yngri) á ný ...

Ég veit ekki hvað margir hafa hugsað svona? - "Ef" eða "Hefði" .. en það er auðvitað vita gagnslaust, því ekki breytum við fortíð.  Það er ekki nokkur séns að breyta fortíð,  en svo heppilega vill til að við höfum frjálsan vilja og getum gert hlutina (a.m.k. suma) öðruvísi í fortíð.  Við ölum ekki upp börnin okkar aftur, - og það eru ýmsir hlutir sem kannski er ekki hægt að gera á sextugsaldri sem hægt var þegar við vorum rúmlega tvítug. -  En auðvitað sumt. - 

Það sem ég tel að mikilvægt sé fyrir ungt fólk að vita, er það að vera í tengingu við sjálft sig.  Vera skýr í hvað það vill og þá sérstaklega hvað er boðlegt.  Þ.e.a.s. að vera með sín lífsgildi á hreinu. -

Ég fæ stundum ungar konur í viðtöl, - þær kvarta yfir því að kærastinn vilji að þær horfi með þeim á klám og ef þær kvarta og segjast ekki vilja þá kemur eitthvað "Þú ert bara leiðinleg" - eða "engan tepruskap...."  nú eða hvað annað sem sagt er.  Þá spyr ég þessar ungu konur:  "Hvernig líður þér sjálfri með þetta?"  - og auðvitað væru þær ekki mættar til mín að kvarta ef þeim þætti þetta í lagi. -  Og þá viðurkenna þær að þeim finnist þetta óþægilegt og niðurlægjandi eða hvaða orð sem þær nota. - Þær þora ekki að standa með sjálfum sér. - Og þá brjóta þær á sjálfum sér í framhaldinu, - upplifa skömm fyrir að "leyfa" - og í framhaldi skort á sjálfsvirðingu.  Þannig hefst oft vítahringur sjálfsniðurbrots og vanlíðunar. 

Samband byggist að einhverju leyti á málamiðlun.  Sama hvaða sambönd er um að ræða. - Sambönd jafningja byggja á að miðla þannig að báðum líði vel og út komi "Win-win" eins og í viðskiptasambandi. - Ef að stigið er á tærnar á öðrum og honum líður eins og lúser - búið að plata hann upp úr skónum, eða misbjóða,  þá er einn sem vinnur og hinn sem tapar. -  Það er búið að "selja" einhverjum eitthvað sem hann ætlaði aldrei að kaupa.  

Í parasambandi,  þá upplifir sá sem er búinn að láta misbjóða sér, þetta tap.  Tap á eigin gildum, tap á sjálfsvirðingu.  Honum líður hreinlega ekki vel.  Ef þetta er ítrekað eða jafnvel gagnkvæmt,  par er ítrekað að misbjóða hvort öðru, eða annar að misbjóða hinum - og þessu er "leyft" að viðgangast,  fjarar fljótlega undan þessu sambandi.  

Það sem gerist er þó, að sambandið heldur oft allt of lengi og hvorugur aðili kemur sér út úr þessum skaðlegu aðstæðum. -

Ég tók bara klámið sem dæmi.  Það er hægt að misbjóða og misvirða á svo marga lundu eins og fólk veit.

Fólk er hrætt við að standa með sjálfu sér, vegna þess að það er oft hrætt við að missa maka sinn, eða hrætt við að vera kallað "leiðinlegt." -  Engin/n vill vera leiðinleg/ur er það? -

Ef að málamiðlun felur það í sér að brjóta á eigin lífsgildum, - og koma út úr henni óánægð/ur og svekktur og upplifa að það sé verið að nota okkur.   Þá er hún röng og niðurbrjótandi.  

Eftir því sem við erum færari að hlusta á eigin tilfinningar og VIRÐA ÞÆR,  Þess betur áttum við okkur á því hvenær okkur er misboðið og hvenær ekki. -

Þetta er ekki alveg svona einfalt. Því að í ástarsambandi er stundum ótti.  Ótti við að missa.  Þegar óttinn er til staðar, þá getur fólk ekki verið heilt.  Það lýgur frekar eða heldur leyndarmál fyrir hvoru öðru.  Það segir ekki hvernig því líður RAUNVERULEGA.  Allt er gert til að halda sambandi, sem í raun er orðið sjúkt af lygum.  Samband þar sem óheiðarleiki grasserar er auðvitað sjúkt. -

Við eigum ekki að láta bjóða okkur upp á neitt annað en heiðarleika, gagnvart okkur sjálfum líka.  Við eigum líka ekki að bjóða maka upp á neitt annað en heiðarleika.  

HEIÐARLEIKI er besti og eini fasti grunnur í nokkru sambandi. -  Án heiðarleika er ekki virðing, traust og ást. -   Ef ást er sönn,  er hún frjáls.   Hún veitir okkur frelsi til að vera þau sem við erum.   Ef við elskum einhvern sem er að þykjast vera annað en hann er,  eða við þykjumst vera önnur en við erum þá er að sjálfsögðu skekkja í "ástinni" þarna.   Við erum að elska eitthvað sem er ekki. -

Já, ef ég væri ung (yngri) á ný, - myndi ég vilja vita hvað heiðarleikinn skipti miklu máli.  Að ekkert entist - raunverulega entist - ef að sannleikurinn er hulinn.  -  Sannleikurinn kemur alltaf í ljós að lokum. -

Ég er hætt að halda leyndarmál, það get ég á hvaða aldri sem er.  Ég er hætt að leyfa einhverjum eða sjálfri mér að komast upp með að ljúga að mér. -  

Ég veit hvað er mér mikilvægast af öllu, - og það er frelsið til að vera ég sjálf.

Sannleikurinn er frelsandi, - en eins og barnsfæðing, er hann sársaukafullur. -  Eftirfarandi ljóð skrifaði ég þegar ég áttaði mig á "prógramminu" sem ég hafði lifað eftir og því sem ég hafði sjálf notað í mínu uppeldi. -   Í því felst engin ásökun, hvorki á sjálfa mig né móður mína.  Við kunnum ekki betur eða gátum ekki betur. - En margar mæður og margir feður, eru enn að fara eftir rangri formúlu.  Kunna ekki að vera heiðarleg, - og forrita börnin þannig að þau geta ekki staðið með sjálfum sér þegar þau fara í sambönd. -   Það stafar af óöryggi foreldranna sjálfra. -  

 

FLÓTTINN FRÁ SANNLEIKANUM OG SJÁLFRI MÉR

Hún er verndandi og góð

kemur inn í lífi mitt fyrir fæðingu

Hún er vanmátturinn og dýrðin

sem skyggir á sjálfan Guð

Kennir mér að þykjast og þóknast

tipla á tánum og setur mig í hlutverk

þar sem ég er stillt og prúð,

sniðug og ábyrg

til að ég  fái athygli, elsku og þakklæti

viðurkenningu og samþykki

sem ég verð að vinna fyrir

því annars á ég það ekki skilið

Hún kennir mér að fela og ljúga

og til að halda leyndarmál

til að vernda heiður hússins

og fjölskyldunnar

Hún kennir mér að skammast mín

fyrir sjálfa mig

og lifa með sektarkennd

þar sem ég sveigi frá eigin gildum

og sannleikanum sjálfum

kennir mér að  óttast

það að segja frá sársauka mínum

að standa með sjálfri mér

því þá gæti ég misst ...eitthvað og einhvern

og lífið verður einn allsherjar flótti

frá sannleikanum og sjálfri mér

og ég týni því verðmætasta

sem er ég sjálf

Hún er mín meðvirka móðir 

Hún er ég 

 

Jóhanna Magnúsdóttir, ágúst 2012

Í minningu dóttur  

 

Elskum meira og óttumst minna. -  

ÁST